Nerede,ne zaman ve nasıl doğduğumu bilmiyorum.Kimlerin anlık zevkinin istenmeyen ürünü olduğumu bilmiyorum. Bebekliğime ait bir fotoğrafım yok.Bana çocukluk anılarımı anlatacak kimseyi tanımadım.Belki de ben doğarken kayboldum ya da doğmadan önce öldüm.Bilmiyorum.
Benim adım Cenin.

Hafızamda geçmişime dair hiç bir anı yok.Okula ilk gittiğim günü,ilkokul öğretmenimi,öpüştüğüm ilk kızı ya da çocukluğumun geçtiği evi hatırlamıyorum.Gerçek adımı hatırlamıyorum.Kimliğimi çok eski yıllarda küçük bir çocuğa bıraktım.Hiç bir resmi kurumda ismimin geçtiği bir kayıt yok.
Benim adım Yaşar.

Çok düşündüm.Çok içtim.Az uyudum ve az yaşadım.Görebileceğim her şeyi gördüm,çok şey kazandım ve çok şey kaybettim.Yaşanacak her şey bittiğinde sıradaki hayatı bekledim.Ne gelen var ne de giden.Ben de kendi hayal evimde kurdum kendi hayatımı.Orada yaşadım.Orada yaşadım ve karıştırdım gerçekle hayali.İkisinden de vazgeçtim sonra.Kendimi yargıladım ve infaz ettim kendimi.
Benim adım Joseph K.

Hayatım boyunca her amacımı erteledim.Ertelediğim şeylerden vazgeçtim ve bir şeyleri ertelemeyi bıraktım daha sonra.Uyanmamak için uyumayı,uyumamak için yaşamayı erteledim.Bir şeyleri yakalamak için koşuşturmadım hiç bir zaman.Merhamet veya mucize de beklemedim.Vazgeçtim sadece.Ertelemekten vazgeçtim,yaşamaktan vazgeçtim,kendimden vazgeçtim.
Benim adım Kaygusuz Abdal.

Sevdiğim bir çok insanı kaybettim.Kader çevremdeki insanlardan özellikle en sevdiklerimi cımbızla seçip aldı elimden. Üzüldüm bir süre ve daha sonra başka insanları sevdim.İlk kaybettiklerime benzer insanları...Kimisinin gözleri,kimisinin gülüşü,kimisinin saçı,kimisinin adı,kimisinin ruhu...Her birinde kaybettiğim insanlardan bir şeyler buldum.Bulduklarımı kaybettikçe,insanlar da kayboldu ve vazgeçtim insanlardan.
Benim adım Freud.

Dünyayı bir oyuncağa çevirdim.Geçmişe tükürüp geleceği ezdim postallarımla.Ayak basmadığım yer kalmadı. Duvarlara,bedenime resimler çizdim.Kendi ordumu kurmak için bir sürü kadına tohumlarımı bıraktım.Ruhuma dokunmayan ruhlardan sabun yaptım.Şimdiyse ağlıyorum.Hepimiz için.Çünkü işe yaramadı.
Benim adım Hitler.

Defalarca öldüm,defalarca tekrar doğdum.Yıktığım krallıkların üzerine yenilerini kurdum.Kutsal tapınaklarımı yerle bir edip her defasında başkalarını yücelttim.Her doğuşumda daha fazla değiştim.Her defasında daha fazla korktum kendimden,sevdim, utandım,merhamet ettim.Ve her defasında sırtımdan bıçakladım kendimi.Sende mi dedim kendime,öyleyse düş bugün.
Benim adım Sezar,Benim adım Brütüs.

Ölümsüz hissettim kendimi.Geceleri hançerimle dolaştım caddelerde,bir kaç kişiyi öldürüp bir kaç kişiye tecavüz ettim.Üç gram kokain karşılığında kendime işkence ettirdim.Bayıldım sonra.Bebekliğimi gördüm rüyamda.Sabah uyandığımda bir gözüm ve aklım yoktu.Okyanus yıkadı beni.Kendi isteğimle akıl hastanesine girdim.Çıktım,hapse girdim.Çıktım,tekrar girdim.Umursamadım zamanı,mekanı.Yazdım,sadece yazdım.
Benim adım Marques De Sade.

Saklandım bir mağaraya,yalnızlığa saklandım ve unuttum susmayı.Yürüdüm sonra.Ayak kaslarım eriyinceye kadar yürüdüm ve bir okyanus buldum.Bomboş,kupkuru bir okyanus...Gözyaşlarımla doldurdum okyanusu ve içimdeki Tanrı'yı boğdum o okyanusta.Öldürdüm Tanrıyı.Pişman oldum sonra.Çünkü inanamadım hiç bir şeye,sığınamadım,yalvaramadım.Yalnızlığıma kaçtım.Cehennemi bekledim.
Benim adım Zerdüşt.

Çok insan tanıdım.Gelip geçti hepsi.Çoğunu yolda görsem tanımam artık.Kimisiniyse çoktan gömdüm toprağa.Onları da unuttum sonra.Doğanın kanunu gereği...Anladım toprağın önemini.Unutmak için gömüyoruz toprağa.Yoksa korkutuyor cesedi.Çürütüyor oksijen gözlerinin önünde artık nefes almayan dostunu,sevgilini.Toprak unutmamız için var.Giden her hangi bir şeyin göz önünde bulunmamasını sağlıyor.Anladım toprağı ve toprağa yaklaştım.Toprakla konuştum.Ben anlattım o dinledi,ben anlattım o dinledi...Bir gün o anlattı,ben sustum.Ve hala susuyorum.Susadıkça daha çok içiyorum topraktan.O bana karışıyor,ben ona...Toprak ben kokuyor.Ben toprak oluyorum,toprağa dönüyorum.
Benim adım Aşık Veysel.


Benim adım yok.Çünkü ben yokum.Hiç bir zaman olmadım.Bütün bildiklerimi kusarak boşlukta yer almaya çalışıyorum.Sizin içinizde veya aranızda değilim.Hiç bir zaman olamazdım.Linç edilirdim bütün dünya tarafından,en altta benim cesedim,üstümde insanlık olurdu.Çok sevdiğim toprak bile kusacaktı belki beni.Ben doğsaydım güneş batıdan doğacaktı.Ben doğsaydım gündüzle gecenin yeri değişecekti.Ben doğsaydım eğer cehennem Dünya'ya taşınacaktı.Ben doğmadım,yumurtaya giden sperm yarışında yer almadım ben.Doğmadım ben,bir düşünce bir duygu olarak var oldum.Bir fikir kadar ağırdım en fazla,iki sinir hücresi arasındaki boşluk kadar yer kapladım en çok.Ama gördüm sadece,duydum her şeyi.Milyonlarca kişinin ölümüne sebep olacak bombanın atılma emrini veren adamı gördüm.Kızının körpe etini satan anneyi gördüm.Bebeğini aldırmak için doktora yalvaran kadını gördüm.Çocuğuna tecavüz eden babayı gördüm.Emek sömüren takım elbiseli vampiri gördüm.Araba kiralar gibi kadın kiralayan insanlar gördüm.On yaşında evlendirilen çocuklar gördüm.Sokakta yaşayan küçük adamlar gördüm.Ruhunu azad eden vücutlar gördüm...Gördüm,gördüm ve gördüm.Ölümü gördüm,intiharı gördüm,yıkılışı gördüm,yalnızlığı gördüm.Gördüm ve doğmadım ben.Yokum bu yüzden,adım da yok.Çünkü ben sizim,ben hepinizim...

Benim adım Doğum...
Benim adım Ölüm...
Benim adım Dünya...
Benim adım Güneş...
Benim adım Umut...
Benim adım Hayat...
Benim adım Yalnızlık...
Benim adım İnsanlık...
Benim adım Adem...